شایعات مختلفی در مورد به پایان رسیدن دنیا در محافل اجتماعی مطرح شده است، کارشناسان علمی و مذهبی هیچ توجیهی برای این شایعه را منطقی ندانسته و این شایعه را ترفندی برای بهره‌گیری‌های برخی افراد از جهل مردم می‌دانند. مدت‌هاست شایعات مختلفی در مورد به پایان رسیدن دنیا در روز 21 دسامبر سال 2012 همزمان با شب یلدا در ایران در وبلاگ‌های مختلف و شبکه‌های اجتماعی مطرح می‌شود و هر روز ابعاد گسترده‌تری به خود می‌گیرد.

البته از سوی کارشناسان علمی و به خصوص سازمان فضایی ناسا این شایعات تکذیب شده و حتی ناسا آن را شایعه‌ای مضحک دانسته است. قضیه به پایان رسیدن دنیا در روز 21 دسامبر سال 2012 برای نخستین بار با این ادعا آغاز شد که سیاره‌ای به نام نیبیرو که سومری‌ها آن را کشف کرده‌اند، در حال حرکت به سوی زمین است.

ابتدا گفته می‌شد که این فاجعه در ماه می 2003 رخ میدهد و زمانی که این تاریخ گذشت و هیچ اتفاقی نیفتاد، زمان موعد به دسامبر 2012 تغییر کرد و به تقویم باستانی مایا که تحول بزرگ در زمستان سال 2012 را پیش‌بینی کرده بود، ربط داده شد، به همین دلیل هم تاریخ 20 دسامبر به عنوان روز موعود پیش‌بینی شد.

در مورد این شایعه سازمان جهانی ناسا این موضوع را مطرح کرد که نه ناسا و نه هیچ سازمان علمی دیگری چنین چیزی را پیش‌بینی نکرده است. در گزارش ناسا آمده است، اصلاً تراز به خط شدن گیتی وجود ندارد و حداقل تا چند دهه آینده چنین هم‌راستایی رخ نمی‌دهد و حتی اگر هم چنین پدیده‌ای اتفاق افتد، تأثیر آن بر زمین بسیار ناچیز است.

به عنوان نمونه، در سال 1962 چنین هم‌ترازی رخ داد و 2 مورد دیگر هم در سال‌های 1982 و 2000 اتفاق افتاد. در هر دسامبر هم زمین و خورشید با مرکز کهکشان راه شیری هم‌تراز می‌شوند، اما این یک رخداد سالانه است که هیچ تبعاتی هم ندارد. برخی می‌گویند بر اساس تقویم مایا وقتی یک روز در سه دور این تقویم مشترک باشد آخر دنیاست، در صورتی که تقویم مایا سه دور مختلف دارد که امکان مشترک بودن یک روز در این سه دور در بعضی سال‌ها اتفاق عجیبی نیست.

هم‌ترازی خورشید و مرکز کهکشان و زمین نیز که برخی به عنوان توجیه علمی پایان دنیا بودن اعلام می‌کنند هر سال اتفاق می‌افتد. تئوری‌هایی که برای این شایعه مطرح کردند اصلاً جدی نیست ولی یکی از پیش‌بینی‌های آنها می‌تواند به واقعیت نزدیک باشد که این تئوری می‌گوید در 21 دسامبر 2012 و پس از آن سطح آگاهی مردم جهان بالا می‌رود و مردم با ابعاد معنوی و روحانیت بیشتر آشنا می‌شوند.

اینکه عصر جهل به پایان برسد و عصر روشنایی، دانایی و خرد آغاز شود مسئله امیدوارکننده‌ای است و اصلاً ترسناک نیست. قرار نیست چیزی نابود شود ولی برخی کشورها نظیر کشور روسیه در شبکه‌های تلویزیونی خود به طور مداوم برنامه‌هایی را به عنوان پایان دنیا پخش می‌کنند که این مسئله فقط سبب ترس و افسردگی در مردم میشود.